ماهواره

امروزه شاهد کاربرد وسیع تکنولوژی ماهواره ای در دنیا هستیم. تکنیکهای ماهواره ای نه تنها در خدمت سیستمهای مخابرات و صدا و تصویر قرار گرفته است، بلکه در پیشرفت علوم دیگر مانند علوم فضایی، زمین شناسی، هواشناسی و علوم نظامی نیز تأثیر بسزایی دارد. اساسی ترین بهره ای که سازمان صدا و سیما از تکنولوژی ماهواره می برد، انتقال صدا و تصویر است. به این نوع سرویس، سرویس پخش عمومی رادیو و تلویزیون یا( BSS (Broadcast satellite service می گویند . از سرویس های دیگر مورد استفاده در سیستمهای ماهواره ای، سرویس ارتباط ثابت  FSS یا fix satellite service   است که در این سرویس ارتباط رادیویی بین نقاط ثابت و ماهواره صورت می گیرد. این سیستم به این منظور ارتباطات تلفنی،تلگراف،‌دیتا و رادیو و تلویزیون بکار می رود. در این سرویسها با قراردادن یک آنتن کوچک و یک گیرنده(Receiver)، سیگنالهای رادیو و تلویزیون دریافت می شود. با دیجیتال شدن سینگنالهای صدا و تصویر و پیشرفت سیستمهای فشرده سازی تعداد سیگنالهای بیشتری انتقال می یابد. بنابراین، از این تکنولوژی اقتصادی تر نیز شده است. علاوه بر این،‌در سیستمهای دیجیتال، کد گذاری سیگنالها باعث بالا رفتن امنیت انتقال سیگنال شده است.

در ساختمانهای چند طبقه برای کنترل روشنایی راه پله از مدارت گوناگونی استفاده میشود. ساده ترین مدار، همان مدار کلید تبدیل است که اکثرا برای آپارتمان دو طبقه استفاده میشود که همه با آن آشنا هستید. اما برای طبقات بیشتر، کلید تبدیل گزینه چندان مناسبی نیست. و یکی از معایب آن احتمال روشن ماندن لامپ در صورت فراموش کردن است.

تصویر شماره 1

وایمکس هم هر چه باشد نهایتاً یک بیسیم است و پیرو قوانین ساده امواج رادیویی. هر چند با استفاده از تکنولوژی های دیجیتال در بهبود آن کوشیده شده است اما نهایتاً مسئله موانع و محیط همچنان اثرات خود را خواهد گذاشت که گاهی کاملاً موجب نا امیدی شما میشود. از طرف دیگر، استفاده از شبکه وایمکس در بیشتر مواقع (به علت حوزه وسیع و موانع محتمل) نیازمند سرپا کردن دکل (بیشتر مواقع در هر دو طرف) میباشد. البته وایمکس مورد استفاده در تلفن همراه متفاوت است، احتمالاً سلول ها(محلی) شما را معاف از نصب دکل خواهند کرد. بزرگترین اشکال وایمکس که در بیشتر کشورها پس از موج اولیه استقبال، موجب بازنگری در آن شده است، مسئله تاثیر امواج مربوط آن بر محیط و انسان است. این کاملاً درست است که اثر محیط روی وایمکس به نسبت دیگر شبکه های بیسیم بسیار کاهش یافته، اما به همین میزان به علت استفاده از توان بالای اثر آن روی جانداران بیشتر شده است.


وایمکس در واقعیت:

همه جا گفته میشود وایمکس می تواند 70 Mbps در محدوده 70 مایلی (113 کیلومتر) با ایستگاه متحرک ارائه کند، در حالی که این تنها در ایده آل ترین شرایط و فقط به شرط وجود یک گیرنده.

در محیط باز (در وضعیت نقطه به نقطه - دارای دید) شما میتوانید سرعت 10 مگابایت را در فاصله 10 کیلومتری داشته باشید. اما در مناطق شهری و با توجه به نداشتن وضعیت point to point (داشتن دید) شما حداکثر در 2 کیلومتری از مرکز ممکن است سرعت 10 مگابایت را داشته باشید. و همه اینها در صورت ثابت بودن شما است، حرکت کردن شما میتواند افت چشمگیر تری در شبکه ایجاد کند.

همینطور در وایمکس نه تنها ممکن است پهنای باند اینترنت شما به اشتراک باشد که خود شبکه وایمکس (امواج رادیویی آن) نیز به اشتراک باشد که کاهش مضاعفی در پهنای باند شما خواهد داشت. شبیه وایفی زمانی که اشتراکی باشد.

مسئله بزرگ وایمکس هم نصب تجهیزات و البته نگهداری آن است که بسیار دشوار تر و پرهزینه تر است.

وایمکس در یک نگاه

مزایا:
•یک ایستگاه میتواند صدها کاربر را پوشش دهد.
•به نسبت شبکه های سیمی سریعتر امکان اتصال کاربران فراهم است (مانند ADSL و ISDL و ...)
•در محیط باز و در صورت برقراری وضعیت دید نقطه به نقطه سرعت 10 مگابایت در 10 کیلومتری که بسیار مطلوب است.
•برتری های مختلف این سیستم و استاندارد آن نسبت به نمونه های مشابه.

معایب:

•بر خلاف تصور، مدت زمان انتظار برای اتصال به شبکه طولانی تر است.
•اثرات محیطی باران و آب در این شبکه اثر بیشتری دارد هر چند در مورد امواج مزاحم نسبتاً ایزوله شده است اما نسبت به رطوبت هوا آسیب پذیر تر شده است.
•با وجود بهینه کردن تجهیزات دیجییتال سیستم جهت مقابله با امواج مزاحم، هنوز رزونانس با شبکه ها و امواج رادیویی دیگر ممکن است حادث شود.
•مسئله فرکانس های مورد استفاده این شبکه. (دارای اثرت بیشتر روی جانداران)
•از اشکالات دیگر وایمکس، تجهیزات و نیاز رسیدگی بیشتر بود، همچنین مصرف انرژی آن در مقایسه با دیگر شبکه های بیسیم بسیار بالا است و نیازمند منابع برق زیادی است.
•نصب تجهیزات آن نیازمند محیط های بزرگ هست و با نصب یک دکل ساده سر و ته قضیه هم نخواهد آمد

چرا پرندگان دچار برق گرفتگی نمی شوند؟

حقيقت اين است كه روي اين سيم‌ها هيچ پوشش عايقي هم وجود ندارد و به همين علت قرار گرفتن اين سيم‌ها در ارتفاعات كم مي‌تواند بسيار خطرناك باشد. تنها دليلي كه موجب مي‌شود پرندگان بندرت در اين شرايط، دچار برق گرفتگي شوند، اين است. كه وقتي پرندگان روي اين سيم‌ها مي‌نشينند تنها با سطح سيم‌ها در تماس هستند و بدن آنها با هيچ جاي ديگري در ارتباط نيست. انرژي الكتريكي نيز مانند ديگر انواع انرژي در جهتي حركت مي‌كند كه به حالتي از موازنه يا تعادل دست يابد. به عبارت ديگر، انرژي از مناطقي كه انرژي در آنجا بيشتر است، به مناطقي كه با كمبود انرژي مواجه است جريان پيدا مي‌كند و هميشه براي رسيدن به اين وضعيت، مسيري را انتخاب مي‌كند كه با مقاومت كمتري در طول مسير حركت روبه‌رو شود. اگر پرنده يك پاي خود را روي سيم برق قرار دهد و پاي ديگرش را روي سطح زمين يا سيم ديگري با ولتاژ كمتر بگذارد، با مشكل برق گرفتگي مواجه خواهد شد، اما در شرايطي كه هر دو پايش روي يك سيم برق باشد یا يك پاي اين پرنده روي سيمي با همان ولتاژ قرار گرفته باشد، هيچ خطري پرنده را تهديد نخواهد كرد. بنابراين جريان هيچ مسيري را براي انتقال پيدا نخواهد كرد و در همان مسير سيم كه كمترين مقاومت ممكن را دارد باقي مي‌ماند.

مي‌توان گفت، تنها در شرايطي كه جريان از بدن پرنده عبور كند و از يك مسير با ولتاژ بالا به مسير ديگري با ولتاژ پايين منتقل شود، پرنده دچار برق‌گرفتگي مي‌شود. انسان‌ها نيز اگر دو دست خودشان را روي يك سيم برق بگذارند و از آن آويزان شوند، تا زماني كه به زمين يا دكل‌هاي مخابراتي نزديك نشوند با مشكل برق گرفتگي مواجه نخواهند شد، چراكه در چنين وضعيتي هيچ مسيري براي عبور جريان برق از بدن فرد وجود نخواهد داشت. در عين حال هيچگاه به شما توصيه نمي‌كنيم چنين كاري را امتحان كنيد.

براي اثبات اين حقيقت در ذهن‌تان تنها كافي است سرتان را رو به آسمان بلند كنيد و نگاهي به پرندگاني بيندازيد كه روي اين سيم‌ها فرود مي‌آيند و پس از رفع خستگي به پرواز در آسمان ادامه مي‌دهند.

میکروپروسسور(ریز پردازنده)

ریزپردازنده‌ها تراشه‌های کوچکی هستند که می‌توانند عملیات حسابی و منطقی را انجام دهند. این تراشه‌ها از تعداد بسیار زیادی ترانزیستور ساخته شده‌اند.

 به علت پیچیدگی فرآیند طراحی و ساخت ریزپردازنده ها، همچنین پیشرفت سریع آنها از نسلی به نسل دیگر، در حاضر فناوری ساخت ریزپردازنده صرفاً در اختیار ایالات متحده آمریکا است.

 ریزپردازنده قلب هر رایانه دستی یا رومیزی است که به عنوان واحد پردازشگر مرکزی شناخته شده‌است. یک دستگاه محاسبه‌ای کامل است که روی یک تراشه واحد ساخته می‌شود و مجموع دستورات دستگاه را اجرا می‌کند. سه کار مهم را انجام می‌دهد یکی اینکه از واحد همبستگی منطقی/ حساب، استفاده می‌کند یعنی کارهای وابسته به ریاضی چون جمع، تفریق، ضرب و تقسیم‌کردن را انجام می‌دهد, دوم می‌تواند اطلاعات را از مکان یک حافظه به حافظه دیگر انتقال دهد و سوم اینکه می‌تواند تصمیم بگیرد و به یک سری از دستورات جدید که براساس آن تصمیمات است جهش کند.

 فناوری پردازنده‌ها بر پایه حداقل طول کانال ترانزیستورهای آنها که معمولاً "mosfet" هستند سنجیده می‌شوند. در واحدهای پردازش مرکزی P۴ عادی این مقدار ۰٫۱۸ میکرون است. در پردازنده‌های جدید این مقدار به ۹۰ نانومتر کاهش پیدا کرده‌است و هم اکنون نیز سعی بر کاهش آن است. یکی دیگر از معیارهای فناوری پردازنده‌ها حداکثر بسامد پالس ساعت (Clock Pulse) است. هرچه این مقدار بیشتر باشد واحدهای منطقی داخلی سریع تر به ورودی‌ها واکنش می‌دهند.

 یکی از مسایل مهم در طراحی ریزپردازنده‌ها، کنترل دمای داخل cpu است. بدلیل افزایش روزافزون سرعت آنها، دمای داخلی هم زیاد می‌شود و باید برای جلوگیری از سوختن آن فکری کرد. یکی از راهکارها ایجاد مکانیزمی است که بتواند حرارت داخل را به بیرون هدایت کند. از جمله نصب گرماگیر (hitsink) روی سطح خارجی cpu و همچنین قرار دادن لوله‌های نازک دارای آب در داخل آن از این قبیل هستند.