چرا پرندگان دچار برق گرفتگی نمی شوند؟

حقيقت اين است كه روي اين سيم‌ها هيچ پوشش عايقي هم وجود ندارد و به همين علت قرار گرفتن اين سيم‌ها در ارتفاعات كم مي‌تواند بسيار خطرناك باشد. تنها دليلي كه موجب مي‌شود پرندگان بندرت در اين شرايط، دچار برق گرفتگي شوند، اين است. كه وقتي پرندگان روي اين سيم‌ها مي‌نشينند تنها با سطح سيم‌ها در تماس هستند و بدن آنها با هيچ جاي ديگري در ارتباط نيست. انرژي الكتريكي نيز مانند ديگر انواع انرژي در جهتي حركت مي‌كند كه به حالتي از موازنه يا تعادل دست يابد. به عبارت ديگر، انرژي از مناطقي كه انرژي در آنجا بيشتر است، به مناطقي كه با كمبود انرژي مواجه است جريان پيدا مي‌كند و هميشه براي رسيدن به اين وضعيت، مسيري را انتخاب مي‌كند كه با مقاومت كمتري در طول مسير حركت روبه‌رو شود. اگر پرنده يك پاي خود را روي سيم برق قرار دهد و پاي ديگرش را روي سطح زمين يا سيم ديگري با ولتاژ كمتر بگذارد، با مشكل برق گرفتگي مواجه خواهد شد، اما در شرايطي كه هر دو پايش روي يك سيم برق باشد یا يك پاي اين پرنده روي سيمي با همان ولتاژ قرار گرفته باشد، هيچ خطري پرنده را تهديد نخواهد كرد. بنابراين جريان هيچ مسيري را براي انتقال پيدا نخواهد كرد و در همان مسير سيم كه كمترين مقاومت ممكن را دارد باقي مي‌ماند.

مي‌توان گفت، تنها در شرايطي كه جريان از بدن پرنده عبور كند و از يك مسير با ولتاژ بالا به مسير ديگري با ولتاژ پايين منتقل شود، پرنده دچار برق‌گرفتگي مي‌شود. انسان‌ها نيز اگر دو دست خودشان را روي يك سيم برق بگذارند و از آن آويزان شوند، تا زماني كه به زمين يا دكل‌هاي مخابراتي نزديك نشوند با مشكل برق گرفتگي مواجه نخواهند شد، چراكه در چنين وضعيتي هيچ مسيري براي عبور جريان برق از بدن فرد وجود نخواهد داشت. در عين حال هيچگاه به شما توصيه نمي‌كنيم چنين كاري را امتحان كنيد.

براي اثبات اين حقيقت در ذهن‌تان تنها كافي است سرتان را رو به آسمان بلند كنيد و نگاهي به پرندگاني بيندازيد كه روي اين سيم‌ها فرود مي‌آيند و پس از رفع خستگي به پرواز در آسمان ادامه مي‌دهند.

میکروپروسسور(ریز پردازنده)

ریزپردازنده‌ها تراشه‌های کوچکی هستند که می‌توانند عملیات حسابی و منطقی را انجام دهند. این تراشه‌ها از تعداد بسیار زیادی ترانزیستور ساخته شده‌اند.

 به علت پیچیدگی فرآیند طراحی و ساخت ریزپردازنده ها، همچنین پیشرفت سریع آنها از نسلی به نسل دیگر، در حاضر فناوری ساخت ریزپردازنده صرفاً در اختیار ایالات متحده آمریکا است.

 ریزپردازنده قلب هر رایانه دستی یا رومیزی است که به عنوان واحد پردازشگر مرکزی شناخته شده‌است. یک دستگاه محاسبه‌ای کامل است که روی یک تراشه واحد ساخته می‌شود و مجموع دستورات دستگاه را اجرا می‌کند. سه کار مهم را انجام می‌دهد یکی اینکه از واحد همبستگی منطقی/ حساب، استفاده می‌کند یعنی کارهای وابسته به ریاضی چون جمع، تفریق، ضرب و تقسیم‌کردن را انجام می‌دهد, دوم می‌تواند اطلاعات را از مکان یک حافظه به حافظه دیگر انتقال دهد و سوم اینکه می‌تواند تصمیم بگیرد و به یک سری از دستورات جدید که براساس آن تصمیمات است جهش کند.

 فناوری پردازنده‌ها بر پایه حداقل طول کانال ترانزیستورهای آنها که معمولاً "mosfet" هستند سنجیده می‌شوند. در واحدهای پردازش مرکزی P۴ عادی این مقدار ۰٫۱۸ میکرون است. در پردازنده‌های جدید این مقدار به ۹۰ نانومتر کاهش پیدا کرده‌است و هم اکنون نیز سعی بر کاهش آن است. یکی دیگر از معیارهای فناوری پردازنده‌ها حداکثر بسامد پالس ساعت (Clock Pulse) است. هرچه این مقدار بیشتر باشد واحدهای منطقی داخلی سریع تر به ورودی‌ها واکنش می‌دهند.

 یکی از مسایل مهم در طراحی ریزپردازنده‌ها، کنترل دمای داخل cpu است. بدلیل افزایش روزافزون سرعت آنها، دمای داخلی هم زیاد می‌شود و باید برای جلوگیری از سوختن آن فکری کرد. یکی از راهکارها ایجاد مکانیزمی است که بتواند حرارت داخل را به بیرون هدایت کند. از جمله نصب گرماگیر (hitsink) روی سطح خارجی cpu و همچنین قرار دادن لوله‌های نازک دارای آب در داخل آن از این قبیل هستند.

پوسیدگی نوعی بیماری چند عاملی و شایع‌ترین بیماری بشر است که بافت دندانی را درگیر می‌ کند. مینا سخت‌ترین نسج بدن است که پوسته خارجی تاج دندان را پوشانیده است. سطح ریشه از ماده دیگری به نام سمان پوشیده شده است که ماده آهکی کمتری دارد. لایه زیر مینا و سمان، عاج است و در زیر عاج، عصب یا مغز دندان وجود دارد.

به طور معمول چند ساعت پس از تمیز کردن دندان‌ها، لایه نازکی سطح دندان‌ها را می‌ پوشاند. هر چه زمان می ‌گذرد، ترکیب میکروبی موجود روی این لایه تغییر می‌ کند و باکتری‌های پوسیدگی‌ زا تکثیر می‌ شوند.

چنانچه فرد از موادغذایی پوسیدگی ‌زا شامل کربوهیدرات های قابل تخمیر(مانند نشاسته، بیسکوییت و...) و مواد شیرین (قند، شکر، تنقلات شیرین و...) استفاده کند، این مواد به وسیله باکتری‌های پوسیدگی ‌زای موجود در دهان تخمیر شده و اسید تولید می ‌شود. اسید حاصل، مواد معدنی مینا، عاج و سمان را حل می ‌کند و در نهایت روی دندان لکه‌های سفیدی تشکیل می ‌شود (البته هر لکه سفیدی پوسیدگی نیست و در صورت تردید باید با دندانپزشک مشورت کرد).

در صورتی که رژیم غذایی فرد سرشار از مواد پوسیدگی ‌زا باشد و این مواد مرتب مصرف شوند، روند پوسیدگی تسریع شده و این لکه‌های سفید به حفره تبدیل می ‌شوند که در نهایت، موجب آسیب عصب دندان و بروز درد و ناراحتی می‌ شود.

بنابراین یکی از راه‌های پیشگیری از پوسیدگی دندان، کنترل مصرف شیرینی‌هاست. توجه به این امر مهم است که به خصوص مواد شیرینی که حالت چسبنده دارد، در شیار‌های سطح دندان نفوذ کرده و سخت‌تر از سایر مواد غذایی، از سطوح دندانی پاک می ‌شوند.

لذا توصیه می شود که مصرف مواد غذایی شیرین، ترجیحاً در وعده‌های غذایی باشد و پس از مصرف دندان‌ها با مسواک و خمیر دندان حاوی فلوراید شسته شوند

چگونه می توان قارچ های سمی را شناخت؟

برای بازشناختن قارچ های سمی از قارچ های خوراکی به هیچ وجه نباید آن را در زیر زبان آزمایش کنیم. هر مطلبی را که برای آزمایش این قارچ ها تا به حال شنیده اید، همه را فراموش کنید. علاوه بر این، راه هایی را که برای آزمایش کردن چنین قارچ هایی تا به حال امتحان می کرده اید، همه را کنار بگذارید. زیرا شما به هیچ وجه نباید قارچی را که در جایی سبز شده است و آن را نمی شناسید بخورید و یا حتی آن را مزه مزه کنید. تنها قارچ هایی قابل اطمینان هستند که در مغازه های معتبر برای فروش در دسترس مشتری ها قرار گرفته اند.

درباره ی قارچ ها پندار های اشتباه آمیز بسیاری رواج دارد. بعضی ها خیال می کنند اگر قارچ های سمی را به هنگام پختن، با قاشق نقره ای به هم بزنیم، قاشق سیاه خواهد شد. ولی این موضوع کاملاً اشتباه است. این تصور نیز حقیقت ندارد که گفته اند برخی از قارچ ها به مجرد این که به آن ها دست بزنیم، به دست انسان آسیب می رسانند. پندار غلط دیگر درباره ی قارچ این است که به تصور برخی از مردم، آن دسته از قارچ ها که بالک های صورتی رنگ دارند، سالم هستند.

اساسا برای شناسایی قارچهای سمی از خوراکی فقط یک راه دقیق و مطمئن وجود دارد و آن هم آزمایشگاه است و فقط شناسایی جنس و گونه کافی نیست زیرا در بین قارچهای خوراکی، قارچ سمی و در بین قارچهای سمی، قارچهای خوراکی وجود دارد.

اما به صورت صحرایی روشهایی وجود دارد اما دقیق نیستندکه عبارتند از:

1)     اگر در یک آب جوش جوشانده شود بخارات حاصل از قارچ سمی، قاشق نقره ای را سیاه می کند.

2)     اگر قارچ سمی را در شیر خوراکی بیاندازیم شیر را می برد.

3)     قارچهایی که پایه آن در کیسه ای قرار دارد سمی است.

4)  نوعی قارچ که کلاهک آن قرمز با دانه های سیاه می باشد قارچی است بسیار سمی که قدرت آن را دانشمندان در جزء قویترین سموم قرار داده اند.( مهندس کوثری)