تاریخچـــــه

گازهای گلخانه‌ای نامی آشنا برای اغلب ماست. اگر از ما بخواهند كه نام یكی از این گازها را بر زبان بیاوریم، این نام احتمالا دی‌اكسید كربن خواهد بود. تقریباً همه كسانی كه با اصطلاح "گازهای گلخانه‌ای" آشنا هستند، دی‌اكسید كربن را به عنوان معرف این گروه از گازها می‌شناسند. البته این دیدگاه نادرست هم نیست، اما دی‌اكسید كربن تنها یكی از گازهای گلخانه‌ای است كه انسان تولید می‌كند.
گازهای گلخانه‌ای شامل دی‌اكسید كربن،دی‌ نیتروژن اكسید (گاز خنده)، متان، بخار آب و ازت هستند.
این گازها به این دلیل گازهای گلخانه‌ای نامیده می‌شوند كه فضای گلخانه‌ها را در اطراف زمین ایجاد می‌كنند. در گلخانه‌ها نور خورشید وارد محیط می‌شود اما به دلیل جداره شیشه‌ای، بخشی از آن دوباره به درون گلخانه برمی‌گردد. به این ترتیب فضای داخل گلخانه از بیرون گرمتر می‌شود.
در جو زمین هم اتفاق مشابهی روی می‌دهد. وقتی اشعه‌های خورشید به سطح زمین می‌رسند، بخشی از آنها جذب می‌شود و سطح زمین را گرم می‌كند، زیرا سطح زمین بسیار سردتر از خورشید است. در نتیجه امواج را با طول موج بلندتری نسبت به خورشید منتشر می‌كند.
اشعه‌های خورشید هم پس از برخورد با زمین با طول موج بلندتری منتشر می‌شوند. از طرف دیگر جو زمین امواج با طول موج بلندتر را راحت‌تر جذب می‌كند. به این ترتیب این امواج بازگشتی از زمین جذب اتمسفر می‌شود. جذب این امواج سبب گرم شدن جو می‌شود.
این عمل به خودی خود مضر نیست. اما زمانی كه گازهای گلخانه‌ای در سر راه این امواج بازگشتی قرار می‌گیرند، مضرات بیشتر می‌شود.