گياه آويشن كوهي  يكي از گياهان زيبا و معطر است كه در اكثر مناطق معتدله رويش دارد. نمونه اهلي اين گياه آويشن شيرازي است كه بصورت كشت داده شده مورد بهره برداري قرار مي گيرد و در شيراز كشت مي شود. از نظر شكل ظاهري و طعم اين دو نوع آويشن با هم فرق دارند. البته خواص درماني آويشن كوهي بسيار بيشتر از آويشن شيرازي است. اين گياه بوي بسيار مطبوع و مزه تندي دارد و به خاطر خاصيتش در شدت دادن به جريان خون، به هر عضوي كه ماليده شود خون به آن طرف سرازير مي شود. براي ريزش مو، جوشانده اين گياه استفاده مي شود تا جريان خون را در آن قسمت بيشتر كرده و پياز مو تغذيه شود. اين گياه داروي بسيار خوبي براي دستگاه تنفسي و بيماريهايي از قبيل زكام، برونشيت، آسم، گريپ و .... است. همچنين اين گياه داروي خوبي براي معده مي باشد و ناراحتيهاي معده را از نظر هضم، نفخ به طور كلي برطرف مي كند. اين گياه از جمله گياهان نيروزا است و همچنين ضد ترشح و ضد عفونت نيز مي باشد. براي مصرف اين گياه تقريباً ۱٠ گرم آن را با يك ليتر آب مخلوط مي كنند و به صورت جوشانده مورد استفاده قرار مي گيرد كه مصرف خوراكي دارد. جوشانده ٥٠ گرم از اين گياه به علاوه يك ليتر آب به صورت غليظ براي مصرف موضعي مورد استفاده قرار مي گيرد گياه اورس محل رويش اين گياه در ارتفاعات بيش از ۲٥٠٠ متر و كوهستانهاي صعب العبور مي باشد و بيشتر در جنگلهاي غرب كشور وجود دارد. درختي بسيار مقاوم و سازگار با هر نوع آب و هوايي است و داراي برگهاي سوزني شكل مي باشد و بسيار بوی زننده اي دارد. مصرف دارويي آن به صورت محلي، استفاده از صمغ اين گياه براي ناراحتيهاي پوستي و تنظيم عادات ماهانه است. اين گياه تنها گونه اي است كه با شرايط سخت قادر به ادامه حيات است و حافظ خاك نقاط مرتفع است. گياه بادام وحشي اين گياه داراي انواع گوناگون مي باشد. اهميت بوته هاي اين گياه بيشتر در محافظت از خاك مي باشد و در مناطقي كه حاصلخيز نيست و امكان فرسايش خاك بيشتر است اين گونه ها مي توانند به راحتي به عنوان گونه هاي پيشآهنگ مستقر شوند. دانه ها و ميوه هاي اين گياه مصرف خوراكي دارد. نوع ديگر استفاده از اين گياه استفاده از روغن آن است كه به عنوان مُليّن و شستشو دهنده دستگاه گوارش مصرف دارد. همچنين ماليدن آن به محل درد به صورت موضعي استفاده دارد. گياه بارهنگ اين گياه در جاهاي مختلفي مي رويد و انواع مختلفي دارد. معمولاً از دانه هاي اين گياه استفاده مي شود. از اين گياه براي ناراحتيهاي تنفسي استفاده مي شود و يكي از گياه هاي لعاب دار و داراي ماده سافورين است. دانه هاي آن را در آب خيس مي كنند. اين گياه عوارض جانبي ندارد. از برگ اين گياه به وفور استفاده مي شود و برگ آن خاصيت ضد عفوني كننده دارد و همچنين دانه اين گياه هم خاصيت ضد عفوني كننده و خلط آوري خوبي براي دستگاه تنفسي دارد. گياه بو مادران اين گياه به دو گونه است. گونه اصلي آن در كوهستانها و ارتفاعات رشد مي كند و گونه ي ديگر آن اهلي تر است و كنار جاده ها، در دشتها و حتي در داخل پاركها ديده مي شود. اين گياه ضد هيستري است و گياهي است كه مي تواند ناراحتيهاي كليوي، كبدي و مثانه را برطرف كند. اين گياه به خاطر ماده اي با نام كُلين كه در آن وجود دارد، فشار خون را پايين مي آورد. اين گياه براي درمان ناراحتي هاي زنانه مفيد مي باشد. نحوه استفاده از اين گياه بدين صورت است كه مقداري از اين گياه را با آب دم مي كنند و در طول روز، هر ٤ ساعت يك ليوان از آن را مصرف مي كنند. اين گياه بر روي دستگاه گوارش تاثير مثبتي دارد، هضم كننده و برطرف کننده نفخ و گاز معده و روده است. همچنين براي ناراحتيهاي كبدي مفيد است. اين گياه در همه جا مي رويد و فراگير است و از اواخر ارديبهشت تا اواخر تيرماه گلهاي آن پايدار است و بيشتر قسمت گل و برگ اين گياه مورد استفاده است. گياه ثعلب گياهي با گلهاي آبي واژگون است. از پيازاين گياه بعد از خشك و پودر كردن براي بستني سازي استفاده مي شود زيرا اين گياه داراي مواد نشاسته اي مي باشد. اين گياه در موارد ناراحتيهاي تنفسي مثل سرفه هاي شديد و حتي در موارد سياه سرفه و آسم و تنگي نفس مورد استفاده قرار مي گيرد. گلهاي اين گياه نوش خوبي براي زنبور عسل است و با له كردن و خورد كردن گل آن، ماسك خوبي براي صورت تهيه مي شود. معمولاً محل رويش اين گياه داخل باغها و بيشه هاست و زمان گل دهي آن از اواخر فروردين تا اواخر خرداد است. اين گياه پيازي دارد كه پياز آن مورد استفاده است. گياه جوشير (جاشير) جوشير صمغي است كه از گياهي به همين نام گرفته مي شود. اين گياه يكي از داروهايي است كه براي بيماريهاي كليوي استفاده مي شود. ادرار آور است و حتي در مواردي بند آمده ها را باز مي كند و قطره قطره ادرار كردن كه از مشكلات مجاري ادراري است توسط اين گياه قابل درمان است و بطور كلي باز كننده ي مجاري ادرار مي باشد. مقوي سيستم دستگاه عصبي است. براي سرد مجازها، داروي خوبي است كه در رابطه با لقوه و رعشه استفاده مي شود. از سرشاخه هاي اين گياه به صورت سبزيهاي خوراكي استفاده مي شود. از كوبيده ي برگ و عصاره آنها براي درمان دندان درد استفاده مي شود. از عصاره ريشه آن استفاده هاي صنعتي مي شود مثل تهيه مواد آرايشي يا تهيه مُسكِن. اين گياه مثل بعضي از گياهان، گياهي سمي است بنابراين مقدار مصرف، زمان مصرف و دوره درماني آن بايد توسط پزشك تعيين شود. اين گياه را همراه مرزن جوش استفاده مي كنند زيرا مرزن جوش عوارضي را كه اين گياه مي تواند بوجود آورد تعديل كرده يا كاهش مي دهد. اين گياه اصولاً در ارتفاعات رويش دارد و داراي گلهاي زرد با ساقه هاي بلند است. گياه چاي كوهي اين گياه در مناطق مختلف ايران، داراي اسامي مختلفي است. اين گياه خواص متعددي دارد. بسيار خوش عطر و بو و لذيذ است و مي تواند جايگزين خوبي براي چاي عصرانه يا ظهر باشد. از خواص دارويي اين گياه، مدرد بودن آن است و همين خاصيت براي شستشوي مجراي ادراري (كليه و مثانه) می باشد. اين گياه براي سيستم دستگاه عصبي خاصيت آرام بخش دارد. اين گياه در ارتفاعات كم و متوسط رويش دارد و در بيشتر مناطق ايران ديده مي شود و فصل رويش آن اواسط ارديبهشت تا اواخر خرداد است. همچنين اين گياه از داروهايي است كه باعث سقط جنين در زنان باردار مي شود. گياه خاكشير اين گياه استفاده دارويي و غذايي دارد از جمله رفع كننده گرمازدگي و ضد اسهال است. اين گياه اوايل بهار رشد مي كند و اواسط ارديبهشت ماه به گل مي نشيند و تا اواخر خرداد ماه دانه اين گياه كه موارد استفاده زيادي دارد، قابل بهره برداري است. خاكشير از زمانهاي گذشته كاربرد داشته است و بهترين كاربرد آن به خاطر خاصيت ضد عفوني كننده اش مي باشد و براي ناراحتيهاي روده مثل اسهال و يا حتي يبوست مفيد است. اين گياه را بصورت خيس كرده استفاده مي كنند و در موارد جراحات و تبهاي زياد بسيار مؤثر است و همچنين بو داده ي آن اسهال هاي سخت را درمان مي كند. گياه ترشك اين گياه در مناطق معتدل كشور ما رويش دارد و از قديم الايام به عنوان يك سبزي مفيد و مؤثر از آن استفاده مي شده است. گرچه در رابطه با مسائل غذايي از آن استفاده هاي فراواني مي شده ؛ ولي اكنون اين استفاده كاهش يافته است و در عوض موارد درماني اين گياه افزايش پيدا كرده و در همه زمينه ها از آن استفاده مي شود و هيچگونه عارضه اي ندارد. در ميان عشاير مرسوم است كه از دانه هاي اين گياه استفاده مي كنند. طريقه استفاده ي آن هم به اين ترتيب است كه دانه هاي اين گياه را مي كوبند و بعد از مرطوب كردن در محل درد و مفاصل مي گذارند و به عنوان مُسَكن از آن استفاده مي كنند. گياه ترشك منبع ويتامين C است. بنابراين كساني كه كمبود ويتامين C دارند اين گياه مي تواند براي آنها منبع ويتامين C باشد. علاوه بر آن، اين گياه داراي آهن و فسفر كافي نيز مي باشد. همچنين اين گياه داروي اشتها آور و تصفيه كننده و هضم كننده بسيار خوبي مي باشد و به خاطر خاصيت تصفيه كنندگي اش براي كساني كه داراي جوشهاي موضعي و پوستي هستند بسيار مفيد خواهد بود. اين دارو به خاطر داشتن اسيد اكسوليد نبايد زياد و بطور مداوم مورد مصرف قرار گيرد، زيرا براي مثانه و كليه مي تواند مضر باشد. براي استفاده موضعي از اين دارو اگر برگ يا دانه ي له شده، پخته شده يا جوشانده آن روي دملها گذاشته شود به راحتي درمان مي گردد.