فناوري يعني چه؟
در اولين واحد از کتاب هاي حرفه و فن مبحث فناوري و سيستم مطرح گرديده است. نزديک شدن فصل بازگشايي مدارس بهانه و فرصتي است براي پرداختن به اين موضوع.
بارها کلمه‌ي فنـاوري را شنيده‌ايد؛ فناوري فضايي،فناوري اطلاعات، فناوري طراحي و ...
فناوري در يک توصيف ساده عبارت است از تمام آنچه که ما را قادر مي‌سازد تا يک محصول خاص را توليد کنيم.
فرض کنيد مي‌خواهيم يک ماهواره بسازيم. پيش از هر چيز نيازمند دانش و علوم مرتبط با ماهواره هستيم. اما وجود دانش و علم به تنهايي کافي نيست و قطعا تجربه و به عبارت ديگر مهارتمان در اين باره بسيار تعيين‌کننده است. پس از فراهم شدن اين دو مورد قطعا نيازمند ابزار(ماشين‌آلات، کامپيوتر و ...) يا به عبارت ديگر سخت‌افزار براي عملي کردن طرح‌ها هستيم. بنابراين مي‌توان گفت که فناوري حداقل داراي سه جزء است:
• دانش
• مهارت
• سخت‌افزار
اما اگر اين سه جزء به صورت مجزا و بدون ارتباط با يکديگر وجود داشته باشند، هيچ محصولي توليد نخواهد شد. بنابراين مي‌توان گفت که فناوري ترکيب ساختاريافته‌اي از دانش، مهارت و سخت‌افزار است که منجر به توليد محصولي ارزشمند مي‌شود.
ا
نواع فناوري:
فناوري را از ديدگاه‌هاي مختلفي مي‌توان تقسيم‌بندي کرد که برخي از مهم‌ترين آنها عبارتند از:
تقسيم بندي فناوري بر اساس پيچيدگي
در اين تقسيم‌بندي فناوري‌ها به سه سطح فناوري‌سطح پايين، فناوري سطح متوسط و فناوري سطح بالا تقسيم مي‌شوند. فناوري‌هاي سطح بالا مانند فناوري فضايي هزينه تحقيقاتي بسيار بالايي دارند. به همين دليل سرمايه‌گذاري روي اين فناوري‌ها عموما به صورت مشترک بين چند کشور انجام مي‌گيرد.
تقسيم‌بندي بر اساس قدمت
بر اين اساس فناوري‌ها به سه گروه فناوري‌هاي قديمي (مثل فناوري استخراج نفت) ، فناوري‌هاي جديد (مثل طراحي خودرو) و فناوري‌هاي نوظهور (مثل فناوري نانو) تقسيم‌بندي مي‌شوند.
آمار
وب سایت:
