گوشت شترمرغ با گوشت حیوانات کشتاری دیگر فرق دارد؛ از جمله این تفاوت‌ها میزان پایین چربی، ترکیب مناسب آمینو اسیدها و درصد بالای آمینواسیدهای اشباع و غیراشباع است.
ظرفیت چربی گوشت شترمرغ به طور استثنایی پایین است یعنی به میزان یک تا دو درصد و میزان بالای اسید لینولنیک آن باعث خاصیت رژیمی‌اش شده است.
گوشت شترمرغ دارای میزان زیادی آهن است و بسیار بیشتر از گوشت بوقلمون، مرغ یا گوشت گاو است.

این گوشت دارای موادمعدنی ضروری مانند روی، منیزیم و ویتامین‌های B1، B2 و نیاسین است.
به دلیل خواص رژیمی و ترکیبات شیمیایی مناسب گوشت شترمرغ، این گوشت به ورزشکاران به خصوص افرادی که دارای فعالیت طولانی‌مدت هستند (شناگران، دوچرخه‌سواران، پهلوانان، دوندگان ماراتن) و افرادی که تازه بیماری شان بهبود یافته و همچنین جوانان توصیه می‌شود.
مصرف آن برای افرادی که مبتلا به ناراحتی‌های قلبی، فشارخون بالا و در حال رژیم غذایی هستند پیشنهاد می‌شود.
با این‌که طعم و ساختار گوشت شترمرغ به گوشت گوساله شبیه است اما دو سوم چربی کمتری نسبت به آن دارد و به دلیل سطح کلسترول پایین و پروتئین و آهن بالا، گوشت این پرنده به عنوان یک جانشین رضایت‌بخش برای گوشت قرمز، خریداران زیادی را به خود جلب کرده است.
دیگر اعضای گوشت شترمرغ نیز از کیفیت بالایی برخوردارند، به خصوص جگر و قلب آن، ضمن این‌که برخی از قسمت‌های گردن آن دارای محبوبیت خاصی هستند.
گوشت شترمرغ عضلانی بوده و به راحتی از استخوان بافت رابط جدا می‌شود. اگرچه به خاطر طعم و رنگ قرمزش با گوشت گاو قابل مقایسه است، اما گوشت شترمرغ به تردی گوشت مرغ است و دارای فیبرهای ماهیچه‌ای کوتاه است.

طعم خاص وقابل تشخیص دارد و در مقایسه با انواع گوشت‌ها هضم ‌پذیر و نرم‌تر است و احتیاج به زمان پخت بالایی ندارد. همچنین به خاطر مزه خاصش احتیاجی به آماده‌سازی و افزودن ادویه‌های تند ندارد.
این گوشت ها را از برخی فروشگاه های زنجیره ای می توان خریداری نمود.